Verduistering
Zoals velen heb ik ook mogen genieten van het mooie schouwspel van de maansverduistering.
Een prachtige gloed, prachtig waarnemen van de natuur.
Zou is het toch ook met onze eigen “verduistering(en)”? Alle black holes in ons geheugen van gedachten en gevoelens… Soms wordt het zwart voor ons ogen of zien we het letterlijk niet meer. We weten zelfs niet hoe er naar te kijken.
En toch, als ik de moed heb om even stil te staan en te kijken naar ‘het niet zien’, het ‘niet meer zien zitten’, dan komt ook deze verduistering in beweging en mag ik telkens een mooi schouwspel ervaren….
Het kleurenspel van emoties, gewaarwordingen, helderheid, niet altijd even makkelijk, steeds vernieuwend en verdiepend en bevrijdend.
Een klein stukje van mijn ware zijn mogen aanschouwen!
