Lente
In de natuur barst alles uit zijn voegen. Nieuw leven. Ook in ons. Toch in sommigen van ons. En dat kun je zelf goed voelen.
Het volstaat om vertrouwd te worden met leven vanuit het eigen gevoel van je lichaam. Voelen. Waarnemen.
Aandachtig zijn, voor jezelf en je lichamelijkheid, net als het kind dat opleeft als het de liefde van zijn moeder, van het hele gezin mag ervaren.
Leven vanuit je bewustzijn waarin allerlei gewaarwordingen hun energetisch blijspel mogen spelen.
Natuurlijk.
Daarbij manifesteren zich warmte, warmhartigheid, tot je je overgeeft aan het menselijk liefdespel. Altijd anders, altijd nieuw. Wonderbaarlijk. De lente op zijn best.
Daarbij wordt ook alles rustiger en stiller. Want de geëxciteerde denkgeest, houd je artificieel bezig om de leegheid van ons gestresseerd bestaan te verdoezelen, valt stil.
Zodoende smelten de meeste klachten, moeilijkheden, bezwaren en andere vormen van negativiteit, als sneeuw voor de zon weg.
Perfect in evenwicht
Van daaruit kunnen we ervaren dat we perfect in evenwicht zijn met de vele krachtenvelden die ons beheersen. Onze eigen denk-, gevoels- en gedragssystemen, onze ouders, opvoeding in relatie met onze cultuur hebben een sterke invloed op ons functioneren.
Op het moment dat mensen bij Instituut Orshof aankloppen ervaren ze zich zeker niet in een ideale toestand. Best zwaar voor zichzelf en hun omgeving.
Terecht trekken ze aan de alarmbel!
“Ik wil zo niet verder, ik wil een gelukkig, gezond leven, blij wakker worden en tevreden gaan slapen.”
ABC van loslaten
Hoe gek het ook kan klinken, richten we ons met de W.O.R.T.E.L.S.-methodiek niet naar het verhelpen van de klachten, waar vaak met trekken en duwen heel veel energie nodeloos verloren gaat. En deze actie blijkt niet te werken, want dat kent de cliënt al. Alles hebben ze al geprobeerd.
We richten ons naar de acceptatie, dat het is zoals het is, dat de werkelijkheid nu eenmaal zo is. Hoe groter de acceptatie, hoe makkelijker het kan losgelaten worden, gerust gelaten, het laten zoals het is.
ACCEPTATIE is BUIGEN
We buigen (fysiek!); te beginnen bij het naar voor kantelen van het hoofd en het loslaten van de nek. Daarbij laten we onze hardnekkigheid wat losser. We knikken een toestemmende “ja”-beweging.
Hoeveel zien we van de werkelijke toedracht? Waarschijnlijk het grootste deel helemaal niet. Met deze buiging nemen we de ware toedracht mee, al zien we ze nu nog niet.
Onze problemen zijn slechts een klein deeltje van het “groter” geheel. Bij het buigen ontstaat een toenemend respect, het eren van de eigen situatie in het bijzonder in verbinding met de totale schepping. Zo voelen we dat ons eigen lijden ook gedragen wordt en dat we het niet alleen hoeven te doen.
En wonder bij wonder ervaren we meestal een ogenblikkelijke verlichting en bevrijding. Deze ontspanning is de eerste stap naar acceptatie en meer draagkacht.
