Orsmolen 10 jaar
‘Berwijn’ de stroom van nieuw leven schenkt ons Zander!
Dinsdag 18 oktober 2005 19:42u was je daar! Een wonder, een kleine boedha, én écht waar ” het schoonste kindje”!
September 2005
We zijn druk in de verhuis: ruimen, ruimen en nog es ruimen in Moelingen.
De oude molen heeft samen met zijn intense verhalen ook vele spullen aan ons achtergelaten. Spullen die niet bij het nieuwe verhaal horen… Dus veel, heel veel opruimwerk.
We hebben beloofd om eind september met Instituut Orshof, domein Orshof te verlaten.
Dus 20 jaar Instituut Orshof en 30 jaar Esse vzw een historiek die wel bij ons hoort inpakken, sorteren, klasseren, heffen en sleuren.
Het zijn intense dagen waar we heen en weer worden geslingerd van loslaten van het gekende, het oude en uitkijken verlangen naar het nieuwe.
Tussen oud en nieuw
En vele momenten lijkt het of ik tussen de twee, het oude & het nieuwe inval.
Onze nieuwe plek is nog niet bewoonbaar en de oude plek is bijna opgeruimd, we slapen tussen de dozen.
Waar gaan we wonen? Waar gaan we werken de komende periode?
Vele vragen, nog geen duidelijke antwoorden.
Het oude pand wordt ontmanteld, en zelf heb ik een ontdaan gevoel.
Als elke moeder heb ik nood en behoefte om een warm nest te bouwen voor “kastaar” (zo noemde we onze baby) die nog twee maanden veilig in mijn buik logeert.
Het is moeilijk visualiseren als de échte plek er nog niet is.
Ik word emotioneel van het kastje naar de muur gesleurd:
De muur
Wat een “stom bierkaartje”, denk ik soms, waarom maken we het ons toch zo moeilijk!
Twijfel en vertwijfeling is daar, en oude emoties van mijn eigen warm thuisnest komen naar boven.
Ook voor “kastaar” wil ik het beste: een warm nest zoals thuis én veel beter!
Het kastje
Samen met mijn ongeboren kind, is mijn eigen innerlijk kind sterk aanwezig. Als volleerde moeder probeer ik het te sussen
en te wiegen. Ik ‘grote Chris’ zorg voor jou, deze overstap maken we samen.
Het zijn heerlijke momenten van toelaten van emotie, warmte en geborgenheid.
Een samenspel tussen het spartelen van “Kastaar” en zijn toekomstige mama.
Half september is het tijd voor de nodige rust, Kastaar heeft genoeg van de drukte.
Bij dokterscontrole: “Je bent toch niet aan het verhuizen?” Platte rust vanaf nu, anders komt de baby veel te vroeg.
We hebben platte rust voor 4 weken, loslaten van alle werkzaamheden in het oude en ook het actieve plannen van het nieuwe!
Tussen oud en nieuw
Tussen oud en nieuw, tussen wal en schip én het niet weten dat was mijn uitdaging!
Leven in het hier en nu, én genieten van wat er vandaag is.
De toekomst voor mezelf, Ivo en de baby ligt in het NU.
Vandaag ten volle aangaan wat het leven aanbiedt,
Vandaag een antwoord geven op elke uitdaging klein of groot.
En deze overgave aan dit dagelijks (rust)leven heeft me op 18 oktober 2005 het mooiste kado gegeven:
de grote, kleine Zander!
Nog elke dag opnieuw is het een uitdaging om niet te jongleren tussen het kastje en de muur, uit angst om er tussenin te vallen,
én weet je:
het is juist in het tussenin dat het antwoord, de overgave ligt, én dat het wonder wordt geboren!
Dank je wel Zander voor deze levensles.
Chris
