Bloesems van alle soort, wild gekwetter waarbij het mannelijke en het vrouwelijke elkaar zoeken en vinden, nestjes bouwen, allerlei eitjes die liefdevol uitgebroed worden…
Wij verwelkomen vanuit ons hart de nieuwe lente, het nieuwe leven, dat zich openbaart met uitbundige kleuren en energetische pracht, met alle natuurlijk kracht en welzijn. En met wat veel hemelwater.
Meimaand, moedermaand. Moeder die ons met veel plezier ons leven gegeven heeft na meer dan 9 maanden in haar schoot gedragen heeft.
Geweldig en wonderbaarlijk, letterlijk: zij baarde een wonder, en dat wondertje was ik, en jij, feitelijk ben ik, zijn wij dat nog altijd.
In alle dankbaarheid kunnen wij dat nog steeds zo ervaren en waarderen. Bevestigen met een bloemetje, een etentje,…vanuit ons hart, waarin zij helemaal warmhartig, hartverwarmend opgenomen is.
Onze ouders, in ’t bijzonder moeder is en blijft de basis van ons leven. Zij heeft zoveel gedaan en gegeven, dat voor de meesten van ons, volwassenen, het moeilijk is om echt los te komen van moeder/vader.
Kinderlijke behoeftes die niet voldaan werden, zoals ieder kind daar op zijn manier van droomde, oude spanningen, een hoop misverstanden, blijvende frustraties dank zij heel wat koppigheid, wat kan onze denkgeest (ego) doorheen de jaren blijven plagen.
Zo scheppen we helaas afstandelijkheid in ons hart. voorstellen. Wetende dat elke moeder op haar manier heeft gegeven wat ze kon.
Met heel onze geboorte – de eenheid van lichaam, geest en ziel in relatie met onze om wereld, hebben wij àlles om ons leven volwaardig waar te maken.
Wie dat ervaringsgewijs kan accepteren en beleven, die ontdekt ook dat het menske Moeder aansluit, enerzijds bij Moeder aarde, die ons zoveel materie en leven geeft en anderzijds bij de hemelse Vader en Moeder, het alomtegenwoordige, allesomvattend Bewust Aan-Wezig Zijn.
Hoe dieper dit besef, des te duidelijker dit Innerlijke Weten, in een vredelievende stilte.
Aan alle moeders een welgemeende dankjewel!
Ivo
